This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)
Human Chorionic Gonadotropin Trigger Day Progesterone to Oocyte Ratio Predicts Pregnancy Outcomes of In Vitro Fertilization Cycles: A Retrospective Cohort Study and Literature Review
Onur İNCE1, Bülent YILMAZ21Kütahya Health Sciences University Faculty of Medicine, Department of Obstetrics and Gynecology, Kütahya, Türkiye, University of Health Sciences Türkiye, İzmir Tepecik Training and Research Hospital, Clinic of Obstetrics and Gynecology, İzmir, Türkiye and Middle East Technical University, Faculty of Arts and Science, Department of Statistics, Ankara, Türkiye2University of Health Sciences Türkiye, İzmir Tepecik Training and Research Hospital, Clinic of Obstetrics and Gynecology, İzmir, Türkiye and Recep Tayyip Erdoğan University Faculty of Medicine, Department of Obstetrics and Gynecology, Rize, Türkiye
Objective: This retrospective cohort study investigated trigger day progesterone to total oocyte count (P/OTotal) and progesterone to MII oocyte count (P/OMII) as potential predictors of live birth rate (LBR).
Methods: First cycles of 1,258 infertile patients who attended to the İzmir Tepecik Training and Research Hospital in vitro fertilization unit (IVF) between March 1, 2010 and November 1, 2016 and underwent intracytoplasmic sperm injection treatment following controlled ovarian stimulation + GnRH antagonist cycles with fresh embryo transfer were investigated.
Results: LBR for cycles with P levels ≤0.5, 0.5-1.5 and >1.5 ng/mL were 16.3% (50/307 cycles), 23.0% (180/783), and 19.6% (33/168), respectively. LBR was significantly lower in ≤0.5 ng/mL P level group than the 0.5-1.5 ng/mL group. After the exclusion of cycles with ≤0.5 ng/mL P level, P/OTotal and P/OMII ratios were found to have significant area under the curve values (0.544, p=0.049; 0.552, p=0.022, respectively) for predicting LBR, whereas P levels (0.509, p=0.686) on its own was not a significant predictor. In ROC models adjusted for cycle characteristics, P/OTotal and P/OMII ratio values showed neither better nor weaker prediction performance (0.608, p<0.001; 0.610, p<0.001, respectively) than using P and 1/O or P and 1/MII as separate parameters (0.610, p<0.001; 0.611, p<0.001, respectively).
Conclusion: The predictive performance of P/OTotal and P/OMII ratios for LBRs are similar when O, P, and MII are used as separate parameters. Consequently, these ratios can be used as feasible clinical markers and have the advantage of simpler interpretation.
İn Vitro Fertilizasyon Sikluslarında, İnsan Koryonik Gonadotropini Tetikleme Günü Progesteron-oosit Oranı ile Gebelik Sonuçlarının Tahmini: Retrospektif bir Kohort Çalışması ve Literatürün Gözden Geçirilmesi
Onur İNCE1, Bülent YILMAZ21Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı, Kütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Kütahya, Türkiye, İstatistik Ana Bilim Dalı, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye ve Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İzmir, Türkiye2İstatistik Ana Bilim Dalı, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye ve Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı, Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Rize, Türkiye
Amaç: Bu retrospektif kohort çalışma, canlı doğum oranının (CDO) potansiyel öngörücüleri olarak tetikleme günü progesteron/toplam oosit sayısı (P/OTotal) ve progesteron/MII oosit sayısı (P/OMII) oranlarını araştırmaktadır.
Yöntem: 1 Mart 2010 ile 1 Kasım 2016 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi in vitro fertilizasyon (IVF) kliniğine başvuran ve GnRH antagonisti eşliğinde kontrollü over stimülasyonu sonrasında intrasitoplazmik sperm enjeksiyonu tedavisi uygulanan 1.258 infertil hastanın ilk siklusları incelenmiştir.
Bulgular: Serum P düzeyleri ≤0,5, 0,5-1,5 ve >1,5 ng/mL olan sikluslar için CDO sırasıyla %16,3 (50/307 siklus), %23,0 (180/783) ve %19,6 (33/168) olarak bulunmuştur. CDO, P düzeyi ≤0,5 ng/mL olan grupta, 0,5-1,5 ng/mL grubuna göre önemli ölçüde daha düşüktü. P düzeyi ≤0,5 ng/mL olan sikluslar hariç tutulduktan sonra, P/OTotal ve P/OMII oranlarının CDO'yu öngörmek için eğrinin altında kalan alan değerleri (sırasıyla 0,544, p=0,049; 0,552, p=0,022) anlamlı olarak saptanmıştır. Tek başına P düzeyi (0,509, p=0,686) anlamlı bir öngörücü olarak saptanmamıştır. Siklus özelliklerine göre düzenlenen ROC modellerinde, P/OTotal ve P/OMII oranı değerleri (sırasıyla 0,608, p<0,001; 0,610, p<0,001), P ve 1/O ya da P ve 1/MII gibi, parametreleri ayrı ayrı kullanmaktan daha güçlü veya daha zayıf bir öngörü performansı göstermemiştir (sırasıyla 0,610, p<0,001; 0,611, p<0,001).
Sonuç: CDO için P/OTotal ve P/OMII oranlarının öngörü performansı, ayrı parametreler olarak O, P ve MII kullanımıyla benzerdir. Sonuç olarak, bu oranlar uygun klinik belirteçler olarak kullanılabilir ve daha basit bir yorumlamaya sahip olma avantajına sahiptir.
Manuscript Language: English
