Objective: The aim of this study was to examine the relationship between knee flexor and extensor isokinetic muscle strength and physical performance, functional level and quality of life in individuals with knee osteoarthritis (OA).
Methods: The study were included individuals diagnosed with OA. Knee extensor and flexor muscle strength of the individuals was measured by isokinetic device (60°/sec and 180° angular velocities). 30 second chair stand, timed up and go, stair climb and 6 minute walk test were applied for physical performance. Western Ontario and McMaster University Osteoarthritis Index (WOMAC) was used for functional status and Short Form-36 (SF-36) was used for quality of life. Results: Eighty participants, 61 women and 19 men, participated in the study. The mean age of the participants was 56.98±7.71 years. A low-moderate relationship was found between isokinetic knee extensor and flexor muscle strength with physical performance tests (r=0.29 to 0.53; p<0.05). While there was low-moderate relationship between extensor muscle strengths and WOMAC (r=-0.29 to -0.41; p<0.05), low negative relationship was found between flexor muscle strengths and WOMAC (r=-0.29 to -0.32; p<0.05). While there was low-moderate relationship between extensor muscle strengths and SF-36’s physical function, physical role difficulty, and pain parameters (r=0.28 to r=0.45, p<0.05), low correlations were found with flexor muscle strengths (r=0.25 to r=0.38, p<0.05).
Conclusion: This study showed that knee extension and flexion muscle strength is an important parameter that can affect the physical performance, functional level and quality of life of individuals with OA.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, diz osteoartriti (OA) olan bireylerde diz fleksör ve ekstansör izokinetik kas kuvveti ile fiziksel performans, fonksiyonel düzey ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesiydi.
Gereç – Yöntem: Çalışmaya diz OA tanısı alan bireyler dahil edildi. Bireylerin diz ektansör ve fleksör kas kuvveti izokinetik cihaz (60°/sn ve 180° açısal hızlarda) ile ölçüldü. Fiziksel performans değerlendirmesi için 30 sn otur-kalk, zamanlı kalk ve yürü, merdiven inip-çıkma ve 6 dk yürüme testi uygulandı. Fonksiyonel durum için Western Ontario and McMaster Universitesi Osteoarthritis Index (WOMAC) ve yaşam kalitesi için de Kısa Form-36 (KF-36) kullanıldı.
Bulgular: Çalışmaya 61’i kadın ve 19’u erkek olmak üzere toplam 80 kişi katıldı. Çalışmadaki bireylerin yaş ortalaması 56,98±7,71 idi. İzokinetik diz ektansör ve fleksör kas kuvvetleri ile fiziksel performans testleri arasında zayıf ile orta düzeyde ilişkiler saptandı (r=0,29 ile 0,53 arasında; p<0,05). Ekstansör kas kuvvetleri ile WOMAC skoru arasında negatif yönde zayıf ile orta düzeyde ilişkiler bulunurken (r=-0,29 ile -0,41 arasında; p<0,05), fleksör kas kuvvetleri ile WOMAC skoru arasında negatif yönde zayıf düzeyde ilişkiler saptandı ( r=-0,29 ile -0,32 arasında; p<0,05). İzokinetik diz ektansör kas kuvvetleri ile KF-36’nın fiziksel fonksiyon, fiziksel rol güçlüğü ve ağrı parametreleri arasında zayıf ile orta düzeyde ilişkiler bulunurken (r=0,28 ile r=0,45 arasında, p<0,05), diz fleksör kas kuvvetleri ile ise zayıf düzeyde ilişkiler saptandı (r=0,25 ile r=0,38 arasında, p<0,05).
Sonuç: Bu çalışma, diz ekstansiyon ve fleksiyon kas kuvvetinin diz OA olan bireylerin fiziksel performansını, fonksiyonel düzeyini ve yaşam kalitesini etkileyebilecek önemli bir parametre olduğunu gösterdi.