Geçmiþ yüzyýldaki teknik ve bilimsel geliþmelerle, her ne kadar enfeksiyonlarýn etyopatogenezi büyük oranda aydýnlatýlmýþ olsa da; günümüzde hala bir çok konu çok net deðildir. Hocalarýmýzýn “hastalýk yoktur hasta vardýr” sözü günümüzde de geçerliliðini korumaktadýr. Çünkü enfeksiyonlarda patojenin virulansý kadar, konakçýnýn immun cevabý da önem taþýmakta ve hastalýk seyri kiþiye göre çok deðiþebilmektedir. Sitokin Fýrtýnasý tam da konakçý cevabýnýn çok fazla ön plana çýktýðý bir hastalýklar grubunda görülmektedir. Bu nedenle daha çok Sitokin Fýrtýnasý Sendromundan bahsedilir.
Sitokin Fýrtýnasý Sendromu (Cytokine Storm Syndrome=CSS), faklý enflamatuar etyolojiler nedeniyle ortaya çýkýp; karþý konulamayacak kadar þiddetli sistemik enflamasyon, hemodinamik dengesizlik, çoklu organ yetmezliði ve potansiyel olarak ölüme kadar götüren bir hastalýk grubudur. Ýlk olarak 2003 yýlýnda viral etken olarak Ýnfluenzada görüldükten sonra, günümüzde Coronaviridea familyasýndan en son insanda hastalýk yaptýðý tespit edilen SARS-Cov, MERS-CoV ve SARS-CoV2’de CSS görülmüþtür. Yeni bulunan SARS-CoV2, milyonlarý tehdit eden COVID-19 hastalýðýna neden olmaktadýr. COVID-19 hastalýðýnda kontrolsüz olarak salýnan proenflamatuar medyatörler, akut respiratory distress syndrome (ARDS) ve sitokin fýrtýnasý sendromuna neden olmaktadýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Ventrogluteal enjeksiyona yönelik verilen eðitimin saðlýk çalýþanlarýnýn intramüsküler enjeksiyonda ventrogluteal bölgenin kullanýmýna yönelik bilgi düzeyleri ve tercihleri üzerine etkisini belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu yarý deneysel bir çalýþma ön-test son test deseninde yürütülmüþtür. Çalýþma özel bir hastanede Ocak-Eylül 2018 tarihinde 81 saðlýk çalýþaný ile yapýlmýþtýr. Veriler litera- tür doðrultusunda oluþturulan bir soru formu ile toplanmýþtýr. Katýlýmcýlar, anket formunu doldurduktan sonra gruplara ayrýlmýþtýr. Her gruba 2 saatlik sýnýf içi teorik ve maket üzerin- de birebir uygulamalý eðitim verilmiþtir. Eðitimden sonra katýlýmcýlarýn ventrogluteal enjek- siyona iliþkin yetkinlikleri araþtýrmacýlar tarafýndan hazýrlanan bir form ile deðerlendirilmiþtir. Altý ay sonra ayný soru formu ile ventrogluteal bölgenin kullanýmýna yönelik bilgi düzeyleri ve tercihleri yine deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: Katýlýmcýlarýn eðitim sonrasýnda ventrogluteal bölgeye yönelik bilgi önermeleri 0ortalama doðru yanýt sayýlarýnýn arttýðý görülmüþtür. Eðitim öncesinde katýlýmcýlarýn %60,5’inin ventrogluteal bölgeye enjeksiyon yapmadýðý, eðitim sonrasý ventrogluteal böl- geye enjeksiyon yapmayanlarýn oranýnýn %29,6’ya düþtüðü belirlenmiþtir. Eðitim öncesinde dorsagluteal bölgeyi tercih edenlerin %27,5’i eðitim sonrasýnda ventrogluteal bölgenin ilk tercih edecekleri bölge olduðunu belirtmiþlerdir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Eðitim sonrasý ventrogluteal bölgeye enjeksiyon yapmak için yetkinlik almalarýna raðmen beklenenden daha az kiþinin ÝM enjeksiyonda ventrogluteal bölgeyi ilk tercih olarak seçtiði belirlenmiþtir. Sonuç olarak, saðlýk çalýþanlarýna hizmet içi eðitim verilmesi ve klinik uygulamalar sýrasýnda ventrogluteal bölgeyi intramüsküler enjeksiyonlar için kullanmalarý teþvik edilmelidir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Geriye dönük, rastlantýsal olarak, koroid pleksus ksantogranülomu (KPK) saptanan 75 eriþkin hasta kontrastsýz beyin bilgisayarlý tomografi (BT) ve kontrastlý beyin manyetik rezonans (MRG) görüntüleri ile deðerlendirilmiþtir. Bu çalýþmada amacýmýz, KPK’nýn görüntüleme özelliklerinin BT ve MRG ile belirlenmesi, difüzyon aðýrlýklý görüntüleme (DAG) ve görünür difüzyon katsayýsý (GDK) ile beyaz cevher ile KPK arasýndaki farký deðerlendirip, KPK hastalarýnýn takip ve tedavinin izleminde kullanýlabilmesini saðlamaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmada, 5-25 mm arasý lezyonlar deðerlendirildi. Tüm lezyonlarda BT ve MR görüntülerinde KPK ve beyaz cevher GDK ölçümleri yapýldý. Ýstatistik için baðýmsýz örneklem t testi kullanýldý. Kraniyal operasyon ve herhangi bir malignite öyküsü olan olgular metastaz olasýlýðý nedeniyle çalýþma dýþý býrakýldý.
BULGULAR: Kýrk bir hastada iki taraflý, 34 hastada tek taraflý KPK saptandý. BT de, 21 hastada iki taraflý, 44 hastada tek taraflý KPK kalsifikasyonlarý izlendi. On hastada beyin BT de kalsifikasyon izlenmedi. Tüm lezyonlarýn en geniþ ve kalsifik olmayan kýsýmlarýndan GDK ölçümü yapýldý. GDK 1,33-1,69x10-3 mm2/s, ortalama deðeri 1,48x10-3 mm2/s bulundu. Tüm olgularda GDK deðeri beyaz cevherden düþük bulundu. Heterojen iç yapýdaki KPK izlenen olgularda GDK deðeri, homojen görünümdeki olgulara göre, yüksek ve beyaz cevhere daha yakýn bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: KPK tanýsýnda GDK deðeri tanýda yararlýdýr. Sonuç olarak, GDK deðeri takibi koroid pleksus kistleri taný ve takibinde yararlýdýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Konjenital kalp hastalýklarýnýn prenatal tanýsýnýn, postnatal tanýya göre daha iyi uzun dönem sonuçlar ve daha az mortalite oranlarýyla iliþkisi olduðuyla ilgili kanýtlar vardýr. Bu çalýþmada, izole kardiak anomalisi olan infantlarýn, neonatal dönem sonuçlarý, operasyon veya giriþim gereksinimi olup olmadýklarý ve ilk 1 yaþ içerisindeki mortalite sonuçlarý retrospektif olarak gösterilmeye çalýþýlmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþma, Nisan 2013 ile Aralýk 2019 tarihleri arasýnda, Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Kadýn Hastalýklarý ve Doðum Anabilim Dalý ve Pediatrik Kardiyoloji Anabilim Dalýnda, antenatal dönemde izole fetal kardiyak anomali tanýsý alan, doðumu ve doðum sonrasý izlemi ayný merkezde gerçekleþen 47 hastanýn, kayýtlarýnýn retrospektif incelenmesi ile yapýlmýþtýr.
BULGULAR: Merkezimizde doðum yapan hastalarýn, 36’sý sezaryenle, 11’i vajinal yolla doðumunu gerçekleþtirmiþtir. Ýki bebek düþük doðum aðýrlýðýyla dünyaya gelmiþtir (<2500 g). Bu bebeklerde hipoplastik sol kalp ve fallot tetralojisi izlenmiþtir. Ýzole kardiyak anomali ile doðan 47 yenidoðanýn, 39’u doðum sonrasý opere edilmiþtir. Beþ hastaya takip önerilmiþtir. Geri kalan 3 bebek postpartum ilk 48 saat içerisinde ex olmuþtur. Opere olan bebeklerde sað kalým %59,5, genel sað kalým %59,5’tir. Ýnfantlarýn 1. dk. APGAR skoru ortalamasý 7,8 (3-9); 5. dk. APGAR skoru ortalamasý 9,0 (8-10)’dýr. Ortalama operasyon günü, postpartum 3. gün, ortalama yenidoðan yatýþ süresi 12 gündür. 29 bebeðin preoperatif solunum desteði gereksinimi olmuþ, 37 bebek prostaglandin E1 infüzyonu almýþtýr. Bir ay-1 yaþ arasý dönemde 3 bebeðe takip önerilmiþ, 5 bebeðin bu dönemde operasyon gereksinimi olmuþ ve 2 bebek bu dönemde ex olmuþtur.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Konjenital kalp hastalýklarýnýn prenatal olarak tanýnmasý, doðumun üçüncü basamak merkezlerde planlanmasý, infantlarýn, preoperatif dönemde stabil hale getirilmesi ve acil müdahalelerin yapýlabilmesine olanak saðlamaktadýr.

Oral teratom, hemen hemen yalnýzca bebeklerde ve genellikle yenidoðanlarda görülen nadir bir konjenital tümördür. Canlý doðumlarýn görülme sýklýðý 1: 35.000 ile 1: 200.000 arasýnda deðiþmektedir. 6: 1 oranýnda kadýn egemenliði vardýr. Teratomlar baþ ve boyun bölgesinde nadirdir ve tüm olgularýn %5’inden azýný temsil eder.
Bu makalede, gebeliðin ikinci trimestrinde kliniðimize refere edilen ve ultrasonografik olarak teratom saptanan bir “nazofarengeal teratom” olgusu sunulmuþtur.