Özet
Amaç: Doğum salonu dışında canlandırma ihtiyacı durumlarında, halen yenidoğan döneminde olan bir bebeğin canlandırmasında, uygulayıcıların kılavuz olarak Neonatal Resusitasyon Programı’nı (NRP) mı Pediatrik İleri Yaşam Desteği’ni (PALS) mi tercih ettiğiyle ilişkili farklılıklar mevcuttur. Biz bu çalışmayla doğum salonu dışında yenidoğan bebek canlandırmasıyla alakalı hekimlerin bilgi deneyim ve pratikte yaptıkları yaklaşımlarını değerlendirmeyi, bu yaklaşımların son öneriler doğrultusunda ne kadar uygun olduğunu ortaya koyarak bu önemli konuya dikkat çekmeyi planladık.
Yöntem: “Google Formlar” aracılığıyla çevrimiçi olarak hazırlanan ankete ülke çapında çalışan neonatoloji, çocuk acil ve çocuk yoğun bakım uzmanları davet edildi. İlk 10 soru katılımcıların demografik özellikleri ile ilgiliyken, sonraki 10 soruysa sahip oldukları sertifikalara yönelik ve yoğun bakım ünitesinde/serviste yatmakta olan veya çocuk acil servisine/polikliniğe ayaktan başvuran bebeklerde canlandırma yaklaşımları ile ilişkili idi.
Bulgular: Ankete 151 uzman hekim katıldı. Yenidoğan yoğun bakım ünitelerinin %90,1’inde ve çocuk acil/yoğun bakım ünitelerinin ise %73’ünde yazılı kılavuzlar olmadığı belirtildi. “Evden acil servise ‘kardiyopulmoner arrest’ olarak getirilen 10 günlük bir bebekte canlandırma için hangi kılavuzu tercih edersiniz?” sorusuna, Amerikan Kalp Birliği (AHA) önerisinin aksine, neonatoloji uzmanlarının %93,2’si, çocuk acil/yoğun bakım uzmanlarının ise %73’ü NRP yanıtını vermişti. Yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde yatmakta olan preterm bebekte, NRP’den PALS kılavuzuna geçiş zamanı olarak neonatoloji uzmanlarının %48,9’u 44. gestasyon haftasını tercih ederken, aynı ekibin %40,9’unun ünitelerinde yatan tüm preterm bebeklere NRP uyguladığı görüldü.
Sonuç: NRP’den PALS’ye geçilme zamanıyla ilgili en net önerinin AHA ve Amerikan Pediatri Akademisi tarafından yapılmış olmasına rağmen, hem neonatoloji hem de çocuk acil/yoğun bakım uzmanlarının büyük çoğunluğunun bu önerilerden farklı hareket ettiği görüldü. Bu konunun derneklerin hazırlayacakları rehberlerle veya kurumların bireysel olarak aldıkları kararlar doğrultusunda düzenlenecek özgül kılavuzlarla netleştirilmesi gerekmektedir.
