Özet

Amaç: Bu çalışmada femur başı epifiz kayması (FBEK) nedeniyle in situ fiksasyon uygulanan hastalarda epifiz kapanana kadar oluşan remodelasyon miktarı ve buna etki eden faktörler araştırılmıştır.

Yöntem: Ocak 2010- Ocak 2015 tarihleri arasında FBEK nedeniyle opere edilen hastalar retrospektif olarak tarandı. Yaş ortalaması 12,6 ± 1,9 olan 23 erkek ve 7 kız hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların cinsiyet, yaş, taraf, travma öyküsü ve kalça röntgenleri değerlendirildi. Röntgenlerde Southwick ve alfa açıları ölçüldü. Kalça ağrısı süresine göre hastalar üç gruba (akut, kronik, kronik zeminde akut) ayrıldı. İstatistiksel analizler SPSS 25.0 (IBM Corp., Armonk, NY) program ile; % 95 güven aralığında ve p <0.05 istatistiksel anlamlılık gösterdiği kabul edilerek yapıldı.

Bulgular: Ön arka ve yan grafilerde ölçülen deplasman açıları ameliyat öncesi sırasıyla ortalama 15,03° ± 9,1° ve 25,93° ± 14,1°; epifiz kapandıktan sonra ise 11,63° ± 8,7° ve e°’idi. Alfa açıları ise ameliyat öncesinde ve epifiz kapandıktan sonra sırasıyla 52,33° ± 11,6° ve 47,87° ± 11,8°’idi. Ön arka ve yan grafilerde ölçülen deplasman açılarına göre istatistiksel anlamlı remodelasyon saptandı. Ameliyat öncesindeki deplasman açısının fazla olması daha az remodelasyonla ilişkili bulundu.

Sonuç: Ameliyat öncesindeki deplasman miktarı remodelasyonu etkilemektedir. Ciddi epifizyal deplasmanı olan hastalarda açık redüksiyon bir seçenek olmasına rağmen in situ fiksasyon daha az invaziv ve daha fizyolojik olması nedeniyle göz önünde bulundurulmalıdır.