Özet

Amaç: Farklı nöbet tipleri ve her birine yaklaşım ayrı olduğu için nöbet ile başvuran olguların sınıflandırılması gerekli görülmüştür. Bu amaçla hastanemize ilk kez nöbetle gelen hastalar irdelenmiştir.

Yöntem: Bir yıl boyunca hastanemize ilk kez nöbet geçirme nedeniyle başvuran 1 ay- 18 yaş arası çocuklarda prospektif olarak yürütüldü. Hastane kayıtlarından olguların nöbet tipleri, nedenleri, eşlik eden risk etmenleri, prognozu, hastaların özgeçmiş ve soygeçmişi, elektroensefalografi kayıtları, beyin manyetik rezonans görüntüleme bulguları ve uygulanan ilaç tedavileri değerlendirildi. Olgular 6-18 ay klinik ve tedaviye cevap yönünden izlendi.

Bulgular: Çalışmaya 55’i (%39,9) kız toplam 138 olgu dahil edildi. Yaş ortalamaları 41,9±4,3 aydı. Olguların 60’ı (%43,5) febril nöbet, 55’i (%39,9) tetiklenmemiş nöbet, sekizi merkezi sinir sistemi enfeksiyonu, altısı travma, dördü metabolik problem, dördü ateşin tetiklediği nöbet ve üçü intoksikasyona bağlı nöbet olarak değerlendirildi. Nöbet tekrarı ile yaşın 72 aydan küçük olması (p=0,042) ve erkek cinsiyet arasında (p=0,034) istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardı. Elektroensefalografinin patolojik olması (p<0,01) ve nöroradyolojik verilerin patolojik olması (p<0,01) ile de nöbet tekrarı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu. Tetiklenmemiş nöbet geçiren 55 olgunun 33’ünde (%60,7) iki ve üzeri tekrar görüldü ve epilepsi kabul edildi. Tetiklenmemiş nöbeti olan olgularda yaşın 72 aydan büyük olması ile nöbet tekrarı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptandı (p=0,019).

Sonuç: İlk nöbetle başvuran olgularda nöbet ayrımı yapılması ve ardından olgulara EEG ve gereken tetkikler yapıldıktan sonra tekrarlayan olgulara ilaç başlanması, ilaç yan etkisi ve klinik açıdan olguların takibe alınması önemlidir.