Özet

Amaç: Bu çalışmanın amacı hastanemize başvuran kendini sınırlayan sentrotemporal dikenli epilepsi hastalarının özelliklerini değerlendirerek bu sendromun bilinmeyen yönlerini anlamamıza katkıda bulunmaktır.

Yöntem: Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nöroloji Anabilim Dalı’na Temmuz 2016-Temmuz 2020 tarihleri arasında klinik, demografik, elektroensefalografik ve psikometrik açıdan retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Doksan iki hasta çalışmaya alındı. Nöbet başlangıç yaşının sıklıkla 5-10 yaş olduğu görüldü (%51,1). Hastaların %31,5’i (n=29) anksiyete, anksiyete bozukluğu, depresyon veya dikkat eksikliği gibi psikiyatrik komorbiditeler nedeniyle Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi bölümü tarafından izlenmekteydi. Hastalarımızın en sık görülen ilk nöbet tipi jeneralize tonik-klonik tip nöbet olarak tanımlandı (%43,5). İkinci en yaygın nöbet tipi fokal orofasiyal motor nöbet olarak tanımlanmıştı (%21,8). Son olarak üçüncü en sık nöbet görünümü ise fokal klonik nbet tipiydi. İlk basamak ilaçların başarı oranları levetirasetam (%86), valproik asid (%79,3), karbamazepine (%100) ve okskarbazepin (%100) şeklindeydi.

Sonuç: Çalışmamız jeneralize tonik-klonik nöbetli hastalarda bile ileri nörolojik inceleme gerekliliğini göstermiştir. Psikiyatrik eş tanıların varlığı bu hastaların özellikle anksiyete, anksiyete bozukluğu, depresyon ve dikkat sorunları açısından değerlendirilmesinin gerekliliğini ve önemini ortaya koymaktadır.