Özet

Amaç: Bu kesitsel çalışmanın amacı, taksan bazlı kemoterapi uygulanan meme kanserli hastalarda algılanan kemoterapi ilişkili periferik nöropati (CIPN) semptomlarını değerlendirmektir.

Yöntem: Taksan bazlı kemoterapi uygulanan toplam 74 meme kanseri hastası tarandı ve bu çalışmaya katılmaya davet edildi. Algılanan CIPN semptomları, sistemik tedavilerinin bir buçuk ay içinde tamamlanmasının ardından Avrupa Kanser Araştırma ve Tedavi Örgütü-Kemoterapiye Bağlı Periferik Nöropati (EORTC-CIPN20) anketi aracılığıyla değerlendirildi. Her hasta için duyusal, motor ve otonom alt ölçek puanları hesaplandı ve analiz edildi.

Bulgular: Bu çalışma 52 meme kanseri hastası ile tamamlandı. Ortalama maruz kalınan toplam doz 2093,92±1266,22 mg idi. Adjuvan ve neoadjuvan kemoterapi oranı benzerdi (n=25 vs. n=27). Hastaların çoğu meme koruyucu cerrahi geçirmiş idi (%65,4). Kemoterapi rejimi sırasıyla kombine antrasiklin ve paklitaksel (n=28), dosetaksel (n=14) ve kombine antrasiklin, pertuzumab, trastuzumab ve dosetaksel (n=10) idi. Modifiye radikal mastektomi (MRM) uygulanan hastalar, EORTC-CIPN20’nin motor fonksiyon alt ölçeğinin algılanan semptomlarında anlamlı derecede daha yüksek skorlar gösterdi (z=-2,838, p=0,005). EORTC-CIPN20’nin otonomik alt ölçeği yaş ile (r=-0,373, p=0,006) ve maruz kalınan toplam kemoterapi dozuyla (r=0,295, p=0,034) anlamlı korelasyon gösterdi.

Sonuç: CIPN’ye katkıda bulunan bir faktör olarak kendini gösteren ameliyat türünde, özellikle MRM, daha fazla potansiyel kötüleşme için dikkate alınmalıdır. Bu sayede, sadece CIPN’nin sürekli takibinin değil, aynı zamanda CIPN’ye katkıda bulunan potansiyel faktörlerin yönetiminin de büyük önem taşıdığını belirtmek makul olacaktır.