The Evaluation and Follow-up Patients with First Seizure

Objective: Since management of different seizure types are different, it was deemed necessary to classify the cases presenting with seizures. Patients who admitted to our hospital for the first time with seizures were evaluated.
Methods: The study was conducted prospectively in children aged 1 month-18 years, who admitted to our hospital for the first time of seizures, within a year. We evaluated the cases for the seizure types, causes, accompanying risk factors, prognosis, history, electroencephalography records, brain magnetic resonance imaging findings and drug treatments applied to patients.
Results: A total of 138 cases, 55 (39.9%) female, were included in the study. The mean age of the cases was 41.9±4.3 months. Sixty (43.5%) cases were febrile seizures, 55 (39.9%) untriggered seizures, eight central nervous system infections, six trauma, four metabolic problems, four fever-triggered seizures, and three seizures due to intoxication. There were correlations between seizure recurrence and age less than 72 months (p=0.042), male gender (p=0.034), abnormal electroencephalography (p<0.01) and, abnormal neuroradiological findings (p<0.01). Two or more recurrences were seen in 33 (60.7%) of 55 patients who had unprovoked seizures, and epilepsy was accepted. A statistically significant correlation was found between age over 72 months and seizure recurrence in cases with unprovoked seizures (p=0.019).
Conclusion: It is important to distinguish between seizures in cases presenting with the first seizure, and then to start medication in recurrent cases after EEG and necessary tests are performed, and to follow up the cases in terms of drug side effects and clinical aspects.

İlk Nöbetle Başvuran Olguların Değerlendirilmesi ve İzlemi

Amaç: Farklı nöbet tipleri ve her birine yaklaşım ayrı olduğu için nöbet ile başvuran olguların sınıflandırılması gerekli görülmüştür. Bu amaçla hastanemize ilk kez nöbetle gelen hastalar irdelenmiştir.
Yöntem: Bir yıl boyunca hastanemize ilk kez nöbet geçirme nedeniyle başvuran 1 ay- 18 yaş arası çocuklarda prospektif olarak yürütüldü. Hastane kayıtlarından olguların nöbet tipleri, nedenleri, eşlik eden risk etmenleri, prognozu, hastaların özgeçmiş ve soygeçmişi, elektroensefalografi kayıtları, beyin manyetik rezonans görüntüleme bulguları ve uygulanan ilaç tedavileri değerlendirildi. Olgular 6-18 ay klinik ve tedaviye cevap yönünden izlendi.
Bulgular: Çalışmaya 55’i (%39,9) kız toplam 138 olgu dahil edildi. Yaş ortalamaları 41,9±4,3 aydı. Olguların 60’ı (%43,5) febril nöbet, 55’i (%39,9) tetiklenmemiş nöbet, sekizi merkezi sinir sistemi enfeksiyonu, altısı travma, dördü metabolik problem, dördü ateşin tetiklediği nöbet ve üçü intoksikasyona bağlı nöbet olarak değerlendirildi. Nöbet tekrarı ile yaşın 72 aydan küçük olması (p=0,042) ve erkek cinsiyet arasında (p=0,034) istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardı. Elektroensefalografinin patolojik olması (p<0,01) ve nöroradyolojik verilerin patolojik olması (p<0,01) ile de nöbet tekrarı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu. Tetiklenmemiş nöbet geçiren 55 olgunun 33’ünde (%60,7) iki ve üzeri tekrar görüldü ve epilepsi kabul edildi. Tetiklenmemiş nöbeti olan olgularda yaşın 72 aydan büyük olması ile nöbet tekrarı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptandı (p=0,019).
Sonuç: İlk nöbetle başvuran olgularda nöbet ayrımı yapılması ve ardından olgulara EEG ve gereken tetkikler yapıldıktan sonra tekrarlayan olgulara ilaç başlanması, ilaç yan etkisi ve klinik açıdan olguların takibe alınması önemlidir.