Anti-TNF-α Ajanları ile Tedavi Edilen Çocuklarda Latent Tüberküloz Enfeksiyonu ve Tüberküloz Gelişimi

Amaç: Tümör nekrozis faktörü-α antagonistleri (anti-TNF-α), standart tedaviye dirençli çeşitli romatolojik hastalıkları olan hastaların tedavisini ve prognozunu iyileştirmiştir. Bununla birlikte, anti-TNF-α ajanı kullanan hastalarda başta tüberküloz (TB) olmak üzere çeşitli enfeksiyonlar açısından risk vardır. Çalışmamızda, latent TB enfeksiyonu (LTBI) ve TB gelişimi insidansını belirlemeyi ve anti-TNF-α tedavisi kullanan hastaların takip protokolünü değerlendirmeyi amaçladık.
Yöntem: Anti-TNF-α ajanı reçete edilen ve 18 yaş altı çocuklar çalışmaya dahil edildi. Hastalar öykü, fizik muayene, tüberkülin deri testi (TST), akciğer grafisi ve gerektiğinde aside dirençli basil açısından balgam/sabah mide aspiratının incelenmesi ve akciğer tomografisi ile değerlendirildi. Bacillus Calmette- Guérin (BCG) aşısı olan hastalarda TST ≥10 mm endurasyon pozitif sonuç olarak tanımlanırken, BCG aşısı olmayanlarda TST ≥5 mm endurasyon olarak tanımlandı. Bulgular: Bu çalışmaya ortanca yaşı 12,0 yıl (8,0-15,0) olan, 84 (%54,2) kadın ve 71 (%45,8) erkek dahil edildi. En sık tanılar oligoartiküler juvenil idiyopatik artrit (JİA; n=48) ve poliartiküler JİA (n=38) idi. Pozitif TST sonucu olan sekiz hastaya izoniazid profilaksisi uygulandı. İnfliksimab kullanan poliartiküler JİA ve adalimumab kullanan idiyopatik üveit olan bir hastada yeni TB saptandı. Anti-TNF-α alan çocuklarda LTBI ve TB gelişme insidansı sırasıyla %2,5 ve %0,64 idi.
Sonuç: Anti-TNF-α ajanı kullanan hastalarda TB gelişme riski vardır. TB hastalığı çocuklarda etanercepte göre infliksimab ve adalimumab kullananlarda görülme olasılığı daha yüksektir. Bu hastaların bir pediatrik göğüs hastalıkları veya enfeksiyon hastalığı uzmanı tarafından üç aylık aralıklarla TB açısından değerlendirilmesi çok önemlidir.

Latent Tuberculosis Infection and Tuberculosis Development in Children Treated with Anti-TNF-α Agents

Objective: Tumor necrosis factor-α antagonists (anti-TNF-α) have improved the treatment and prognosis of patients with several rheumatologic diseases resistant to standard therapy. However, patients on anti- TNF-α agents risk various infections, especially tuberculosis (TB). We determined the incidence of latent TB infection (LTBI) and TB development and assess the follow-up protocol of patients using anti-TNF-α therapy.
Methods: Children aged under 18 years prescribed an anti-TNF-α agent were included in the study. Patients were evaluated by history, physical examination, tuberculin skin test (TST), chest X-ray, and when required, examination of sputum/early morning gastric aspirates for acid-fast bacilli and chest tomography. A TST ≥10 mm induration for patients with Bacillus Calmette-Guérin (BCG) vaccination was defined as a positive result, whereas a TST ≥5 mm for those without BCG vaccination.
Results: This study included 84 (54.2%) females and 71 (45.8%) males with a median age of 12.0 years (8.0-15.0). The most common diagnoses were oligoarticular juvenile idiopathic arthritis (JIA; n=48) and polyarticular JIA (n=38). Eight patients with positive TST results were administered isoniazid prophylaxis. New TB was determined in one patient with polyarticular JIA on infliximab and idiopathic uveitis on adalimumab. The incidence of LTBI and TB development in children on anti-TNF-α was 2.5% and 0.64%, respectively.
Conclusion: Patients on anti-TNF-α agents have a risk of TB development. TB disease is more likely to be seen in children on inflixiam and adalimumab on etanercept. It is crucial to assess these patients for TB by a pediatric pulmonologist or infectious disease at three monthly intervals.